fiz. 1. Put kojim električna struja napušta elektrolit i prelazi u negativan pol; tačka ili mesto ili površina u dodiru sa negativnim polom;
2. Jezička upotreba poistovetila je krajeve elektrolita, tečnoga provodnika, sa naleglim krajevima metalnoga provodnika, elektrodama, te negativnu elektrodu naziva katodom.

U fotografiji: negativna slika, fotografska ploča na kojoj mesta gde je svetlost jače dejstvovala jače pocrne, mesta gde je slabije dejstvovala pocrne slabije, a mesta na koja nije nikako dejstovavala ostanu sasvim providna (negativ se, u daljem radu, mora fiksirati, tj. učiniti da svetlost na njega više ne dejstvuje). (lat.)

Zabranjujem, ne primam, odbacujem; u starom Rimu: formula kojom su narodni tribuni oglašavali odluke senata za nevažeće; u ustavnim državama vladaoci imaju, u odnosu prema narodnom predstavništvu, pravo na neograničeno (apsoolutno) ili samo na ograničeno (suspenziono) veto; liberum veto, pravo slobodnog odricanja ili odbijanja.

Nedozvoljavanje.

1. Koji se odnosi na negativ;
2. Odrečan, obrnut, nepovoljan, loš, nevredan, ništavan, nepoželjan, nekoristan, nazadan (lat.)
3. Odrečan. supr. pozitivan.

Koji je u odricanju.