Die E. ist ein Teilgebiet der Philosophie, ihr Gegenstand das menschl. Handeln und Verhalten, wie es sein soll, und zwar sowohl das auf das eigene Ich bezogene wie das auf andere und (in gläubiger Sicht) auf Gott bezogene Verhalten. Die E. ist eine normative Lehre, die Werturteile fällt und das Gute von Bösen zu scheiden sucht. Die Grundfragen dabei sind: Gibt es eine Freiheit des Willens- Gibt es objektive Werte, und wie sind sie zu erkennen und zu verwirklichen- Darauf hat die E. zwei Grundantworten gefunden, die idealist. und die utilitarist., die beide eine freien Willen bejahen.
1. Nauka o moralu.
2. Deo filozofije koji proučava i procenjuje moralne vrednosti (što je dobro ili što je rđavo, što treba da bude ili što ne treba da bude), poreklo i načela moralnosti (još se zove: moralna filozofija, praktična filozofija, nauka o moralu); hrišćanska etika, nauka o moralu osnovana na hrišćanskim dogmama; senzualna etika, shvatanje po kojem je "dobro" ono što se čulnom opažaju pokaže kao takvo: radost trenutka.
3. Skup moralnih načela, društvenih pravila, normi pokojima se ljudi vladaju;