Jevrejska bogomolja, sinagoga.

Skupština vernih, zborno mesto; naročito: jevrejska škola, jevrejski hram.
Prvo je predstavljala zborište, skupštinu i opštinu (na hebrejskom Kneset), a u kasnijem razdoblju jevrejsku bogomolju, koja se posle razaranja Solomovog hrama u Jerusalimu (586. godine pre nove ere) pojavljuje kao tvorevina vavilonske dijaspore u jevrejskom životu. U Rimskom carstvu su postojale sinagoge na čitavom sredozemnom području gde su živeli Jevreji. Vizantijski carevi i neki drugi vladari su ograničavali gradnju novih sinagoga. U novom veku postepeno nestaju ta ograničenja i zabrane. Zbog skučenosti prostora u jevrejskim kvartovima, odnosno getima, sinagoge su sve do emanacije Jevreja u 19. veku upotrebljavane i kao škole i sudnice, pa i kao svratišta za Jevreje - siromahe i hodočasnike. (grč.) + prikaži više