prvobitno, u Francuskoj: konjanik u teškom oklopu;
docnije: naziv za pojedine konjičke pukove;
danas: čuvar javnog poretka i bezbednosti, policajac, redar, pozornik, pandur. (fr.)

Ranije u Italiji, naročito u crkvenoj (papskoj) državi: vojnički organizovani stražari i panduri; kod nas se upotrebljava u značenju: uhoda, špijun. (ital.)