inductive značenje | engleski leksikon

inductive značenje | engleski leksikon

inductive

pridev
IPA: / ɪndʌktɪv /
Značenje:

ETYM Late Lat. inductivus: cf. French inductif. Related to Induce.
1. Relating to logical induction.
2. Inducing or influencing; leading on; SYN. inducive.
3. (Logic) Of reasoning; proceeding from particular facts to a general conclusion.
4. (Electricity) Arising from inductance.

Sinonimi:
a posteriori · causative · electrical phenomenon · inducive · synthetic · synthetical + prikaži više
Prevedi inductive na:

srpski · nemački · francuski

Još sličnih reči

indicative

Reč dana 11.02.2025.

imenica, geografija
muški rod, geografija
imenica, geografija
ženski rod, kulinarstvo
11.02.2025.